Beheer en verkoop verspreid provinciaal bezit
Met ‘verspreide eigendommen’ worden alle onroerende zaken in eigendom van de rechtspersoon provincie Zuid-Holland bedoeld, voor zover deze niet behoren tot een project of opgave, nodig zijn voor de uitoefening van publieke provinciale taken of uit strategische overwegingen in portefeuille gehouden moeten worden. Het betreft vaak relatief kleine, niet zelfstandig te exploiteren kavels, die verspreid in de provincie liggen. Deze gronden zijn in het verleden vaak aangekocht voor een provinciaal of een Rijksdoel, maar zijn na realisatie als ‘restgrond’ in bezit van de provincie gebleven.
Verspreide eigendommen zonder functie voor de provinciale bedrijfsvoering of zonder provinciaal strategisch belang worden door de provincie verkocht, met als belangrijkste uitgangspunten marktconformiteit en gelijk speelveld. In de tussentijd kan de grond beheerd worden middels huur, pacht of anderszins.
In 2021 is circa 40 ha aan verspreid bezit verkocht voor een totaalbedrag van circa € 0,5 mln (in totaal 38 transacties). De waarde die het verspreid bezit vertegenwoordigt, wordt ‘stille reserveomvang’ genoemd. Deze waarde wordt vanaf 2015 berekend op basis van een geschatte gemiddeld m2 prijs bij verkopen verspreid bezit. De geschatte opbrengst van verkochte gronden zijn in de Jaarrekening 2021 opgenomen op basis van geschat oppervlak van 150 ha en een geschatte m2 prijs van € 2,50. Door deze berekeningsmethode komt de geschatte omvang van de stille reserve in de Jaarrekening 2021 uit op ongeveer € 3,7 mln.
In 2018 is gestart met een analyse van alle verspreide provinciale eigendommen. Dit is een technisch complexe opgave met veel uitzoekwerk. Het gaat om snippers van enkele vierkante meters tot ruim 10 ha. Een analyse met behulp van een Geografische Informatie Systeem (GIS) levert op dat er ongeveer 150 ha verkocht kunnen worden. Deze 150 ha bestaat uit circa 555 kadastrale percelen. Omdat er ook veel juridische aspecten zitten aan deze opgave is het zaak om dit zeer zorgvuldig uit te voeren. In 2019 is een plan van aanpak opgesteld en een projectgroep van start gegaan die onderzoekt welke percelen afgestoten kunnen worden. Een van de eerste acties is geweest zo nodig afspraken over de beheergrenzen te maken. Daarna is het verspreid bezit per gemeente of waterschap geïnventariseerd, om waar mogelijk over te dragen aan die gemeente of dat waterschap. Dit heeft geresulteerd in overdrachten aan de gemeenten Pijnacker-Nootdorp en Zoetermeer en waterschap Rivierenland. In 2022 wordt het verspreid bezit in onder andere de gemeenten Oegstgeest, Hillegom en Teylingen geanalyseerd. Ook is een traject gestart voor overdrachten van fietspaden die rond 2009 zijn aangelegd bij de aanleg van de N470. In 2009 zijn daar met stakeholders beheerafspraken gemaakt, maar de eigendomsoverdracht heeft op zich laten wachten. Dit is in 2021 opgepakt en heeft geresulteerd in 23 dossiers die nu verder afgewikkeld worden. De contacten met de stakeholders zijn gelegd en er zijn al diverse overeenkomsten gesloten. Het is de verwachting dat in 2022 ongeveer de helft van de 23 dossiers afgewikkeld worden.